Za pomocą nieliniowości "Tarcie" w typie zwolnienia liniowego można symulować efekty tarcia statycznego między dwoma elementami podparcia wzdłuż linii.
Obiekt pomocniczy, jakim jest "Raster budynku", jest pomocny przy projektowaniu konstrukcji. Umożliwia intuicyjne wprowadzanie współrzędnych rastra i opisywanie linii rastra.
Za pomocą kodu współrzędnych można szybko umieścić i opisać raster w przestrzeni. Modyfikacja końca linii rastra pozwala zoptymalizować wygląd rastra. Podgląd pomaga również w definiowaniu rastra budynku.
Utwórz linie pomocnicze z opisem lub bez, aby wyświetlić raster budynku! Pozycję linii pomocniczych można zablokować, aby np. uniknąć ich przypadkowego przesunięcia.
Ponadto można przykleić linie pomocnicze do węzłów, aby również przesunąć przyklejone węzły. To znacznie ułatwia pracę!
Podczas obliczeń wybrane obciążenie poziome jest zwiększane w krokach obciążenia. Statyczna analiza nieliniowa jest przeprowadzana dla każdego kroku obciążenia, aż do osiągnięcia określonego warunku granicznego.
Wyniki analizy pushover są obszerne. Z jednej strony konstrukcja jest analizowana pod kątem odkstałceń. Można to przedstawić za pomocą linii siła-odkształcenie układu (krzywa nośności). Z drugiej strony, wpływ spektrum odpowiedzi można wyświetlić w oknie ADRS (Acceleration-Displacement Response Spectrum). Docelowe przemieszczenie jest określane w programie automatycznie na podstawie tych dwóch wyników. Proces można ocenić graficznie oraz w tabelach.
Poszczególne kryteria akceptacji można następnie przeanalizować i ocenić graficznie (dla następnego kroku obciążenia docelowego przemieszczenia, ale także dla wszystkich innych kroków obciążenia). Wyniki analizy statycznej są również dostępne dla poszczególnych kroków obciążenia.
Czy chcesz utworzyć przekrój poprzez import pliku DXF? To bardzo proste. Do dyspozycji są następujące opcje:
Automatyczne tworzenie elementów
Użycie linii szablonu DXF jako osi elementów o zdefiniowanej grubości
Wybierasz automatyczne tworzenie elementów? W takim przypadku program utworzy dla użytkownika elementy i przynależne części z linii konturu. Tworzone są tylko elementy, których grubość nie przekracza wartości możliwej do zdefiniowania. W twoim przypadku geometria przekroju jest modelem linii grawitacyjnej? Wówczas należy wykorzystać linie szablonu DXF jako osie elementów o zdefiniowanej grubości. Zdefiniuj grubość, która jest przypisana jednakowo do wszystkich elementów. Brakuje funkcji "Utwórz elementy automatycznie" i "Utwórz elementy na liniach"? Bez obaw, obie opcje są również dostępne w menu "Edycja", w "Manipulacja".
Przejrzyste rozmieszczenie programów firmy Dlubal ma wysoki priorytet. Z tego względu, dla lepszej orientacji, opisy referencyjne przyrostowych linii wymiarowych są teraz podawane w formie tabelarycznej.
Celem tej funkcji jest zwiększenie wydajności obliczeń. Oprócz zbiorów prętów można też łączyć w zbiory linie, powierzchnie i bryły. Można je na przykład uwzględnić w obliczeniach jako elementy jednolite.
Rozwiązując problem numeryczny przepływu, można uzyskać następujące wyniki na modelu i wokół niego:
Ciśnienie na powierzchni konstrukcji
Rozkład współczynnika Cp na powierzchniach konstrukcji
Pole ciśnienia względem geometrii konstrukcji
Pole prędkości względem geometrii konstrukcji
Pole turbulencji k-ω względem geometrii konstrukcji
Pole turbulencji k-ε względem geometrii konstrukcji
Wektory prędkości względem geometrii konstrukcji
Linie przepływu względem geometrii konstrukcji
Obciążenia na konstrukcjach typu prętowego, które wygenerowano z elementów prętowych modelu
wykres zbieżności
Kierunek i wartość oporu aerodynamicznego zdefiniowanych konstrukcji
Pomimo tak dużej ilości informacji, RWIND 2 jest przejrzyście zorganizowany, co jest typowe dla programów firmy Dlubal. Można zdefiniować dowolnie definiowane strefy do analizy graficznej. Wyświetlane w dużej ilości wyniki dotyczące geometrii konstrukcji są często mylące - na pewno znasz ten problem. Z tego powodu RWIND Basic oferuje dowolnie przesuwane płaszczyzny przekroju w celu osobnego przedstawienia "wyników bryłowych" w płaszczyźnie. W przypadku rozgałęzionych linii przepływu 3D można wybrać wyświetlanie statyczne lub animowane w postaci ruchomych odcinków linii lub cząstek. Opcja ta pomaga w odwzorowaniu przepływu wiatru jako efektu dynamicznego.
Wszystkie wyniki można wyeksportować jako obraz lub, zwłaszcza w przypadku animacji, jako plik wideo.
Teraz masz nowe możliwości dla swojego projektu: Wraz z wprowadzeniem zbiorów linii, powierzchni i brył, dodano również nowe opcje obciążeń tych zbiorów. Wypróbuj teraz!
Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Pracuj wydajniej, dostosowując wyświetlanie modelu według uznania. Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Zawsze miej oko na swoje wyniki. Oprócz wynikowych przypadków obciążeń w RFEM lub RSTAB (patrz niżej), wyniki analizy aerodynamicznej w RWIND 2 przedstawiają problem przepływu jako całości:
Ciśnienie na powierzchni konstrukcji
Pole ciśnienia względem geometrii konstrukcji
Pole prędkości względem geometrii konstrukcji
Wektory prędkości względem geometrii konstrukcji
Linie przepływu względem geometrii konstrukcji
Obciążenia na konstrukcjach typu prętowego, które wygenerowano z elementów prętowych modelu
wykres zbieżności
Kierunek i wartość oporu aerodynamicznego zdefiniowanych konstrukcji
Wyniki te są wyświetlane w środowisku RWIND 2 i analizowane graficznie. Ogólny sposób wyświetlania wyników wokół geometrii konstrukcji jest dość mylący, ale program ma na to rozwiązanie. Aby wyniki były uporządkowane w przejrzysty sposób, wyświetlane są swobodnie ruchome płaszczyzny przekroju w celu osobnego przedstawienia 'wyników brył' w płaszczyźnie. Odpowiednio, w przypadku wyniku 3D rozgałęzionych linii przepływu, program oprócz statycznego wyświetlania przedstawia animacje w postaci ruchomych linii lub cząstek. Opcja ta pomaga zobrazować przepływ wiatru jako efekt dynamiczny. Wszystkie wyniki można wyeksportować jako obraz lub, zwłaszcza w przypadku animacji, jako plik wideo.
W programie RFEM dla linii podpartych można zdefiniować wymuszone deformacje liniowe. Za pomocą tej funkcji można na przykład symulować osiadania fundamentów.
Ponadto dla linii można definiować obroty wymuszone.
Obliczenia nieliniowe przyjmują rzeczywistą geometrię siatki płaskiej, wyboczonej, prostej lub podwójnie zakrzywionej części powierzchni z wybranego szablonu cięcia i spłaszczają tę część powierzchni z uwzględnieniem minimalizacji energii odkształcenia, przy założeniu zdefiniowanego zachowania materiału.
W uproszczeniu, metoda ta ma na celu skompresowanie geometrii siatki w prasie, przy założeniu kontaktu bez tarcia, oraz znalezienie stanu równowagi naprężeń od spłaszczenia w elemencie w płaszczyźnie. W ten sposób uzyskuje się minimalną energię i optymalną dokładność szablonu cięcia. Brane pod uwagę są kompensacje dla osnowy i wątku podobnie jak kompensacje dla linii granicznych. Następnie, zdefiniowane tolerancje na liniach granicznych stosowane są w stosunku do geometrii płaskiej powierzchni.
Funkcje:
Metoda minimalnej energii odkształcenia w procesie spłaszczania, dla bardzo dokładnych szablonów cięcia
Zastosowanie do niemal wszystkich układów siatki
Rozpoznawanie definicji sąsiednich szablonów cięcia w celu zachowania takiej samej długości w łączeniach
RF-CUTTING-PATTERN jest aktywowany poprzez wybranie odpowiedniej opcji w zakładce Opcje w danych ogólnych dowolnego modelu programu RFEM. Po aktywacji modułu dodatkowego w sekcji Dane modelu wyświetlany jest nowy obiekt "Szablony cięcia". Jeżeli rozkład powierzchni membrany dla cięcia w pozycji podstawowej jest zbyt duży, można podzielić powierzchnię, przecinając linie (typu linii "Cięcie za pomocą dwóch linii" lub "Cięcie za pomocą przekroju") w odpowiednich pasmach częściowych.
Następnie można zdefiniować indywidualne wpisy dla każdego szablonu cięcia przy użyciu obiektu "Wzorzec cięcia". Tutaj można ustawić linie graniczne, kompensacje i naddatki.
Kroki sekwencji roboczej:
Tworzenie linii cięcia
Tworzenie szablonu poprzez wybór jego linii granicznych lub przy użyciu półautomatycznego generatora
Dowolny wybór orientacji osnowy i wątku poprzez wprowadzenie kąta
Zastosowanie wartości kompensacji
Opcjonalne definiowanie różnych kompensacji dla linii granicznych
Różne naddatki (spoina, linia graniczna)
Wstępne przedstawienie szablonu cięcia w oknie graficznym, bez rozpoczynania głównych obliczeń nieliniowych
SHAPE-THIN posiada obszerną bibliotekę przekrojów walcowanych i parametryzowanych. Mogą one być łączone lub uzupełniane o nowe elementy. Możliwe jest zamodelowanie przekroju składającego się z różnych materiałów.
Narzędzia i funkcje graficzne umożliwiają modelowanie złożonych kształtów przekrojów w sposób typowy dla programów CAD. W oknie graficznym można wprowadzić elementy punktowe, spoiny pachwinowe, łuki, sparametryzowane przekroje prostokątne i okrągłe, elipsy, łuki eliptyczne, parabole, hiperbole, splajn oraz NURBS. Alternatywnie można zaimportować plik DXF, który stanowi podstawę do dalszego modelowania. Podczas modelowania można użyć także linii pomocniczych.
Ponadto, sparametryzowane wprowadzanie danych umożliwia wprowadzanie danych modelu i obciążeń w określony sposób, tak aby były one zależne od określonych zmiennych.
Elementy można graficznie podzielić lub przydzielić do innych obiektów. SHAPE-THIN automatycznie dzieli elementy i zapewnia nieprzerwany przepływ ścinający poprzez wprowadzenie elementów zerowych. W przypadku elementów zerowych można zdefiniować określoną grubość, aby kontrolować przenoszenie ścinania.
Dostosuj swój model, aby pracować jeszcze wydajniej. Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można zwymiarować za pomocą linii, łuków, przechyłów lub węzłów wysokości. Dowolnie tworzone linie pomocnicze, przekroje i komentarze ułatwiają wprowadzanie i ocenę. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
Możliwe jest wybiórcze wyświetlanie lub ukrywanie różnych typów obiektów, takich jak węzły, pręty, podpory i inne. Model można wymiarować przy użyciu linii, łuków, kątów, pochyleń oraz różnic wysokości. Ponadto można dowolnie definiować linie pomocnicze, przekroje i komentarze, które pomagają wprowadzać i oceniać dane konstrukcyjne. Elementy te można również wyświetlać i ukrywać.
W celu efektywnej edycji powtarzających się układów w programie RFEM można wprowadzać parametryzowaną analizę danych, która może być łączona z metodą parametryzowanych linii pomocniczych. Modele można tworzyć przy użyciu określonych parametrów i dostosowywać do nowej sytuacji poprzez ich modyfikację.
Dowolne definiowanie dwóch lub trzech warstw zbrojenia w stanie granicznym nośności
Wektorowa reprezentacja głównych kierunków naprężeń dla sił wewnętrznych, umożliwiająca optymalne dostosowanie orientacji trzeciej warstwy zbrojenia do oddziaływań
Alternatywne procedury przy wymiarowaniu dzięki którym można uniknąć zbrojenia na ściskanie lub ścinanie
Wymiarowanie powierzchni jako belek-ścian (teoria membranowa)
Możliwość definiowania zbrojenia podstawowego dla górnej i dolnej warstwy zbrojenia
Definicja zbrojenia dla obliczeń stanu granicznego użytkowalności
Wyniki są prezentowane w punktach dowolnie wybranej siatki
Opcjonalne rozszerzenie modułu o nieliniową analizę deformacji. Obliczenia są przeprowadzane w RF-CONCRETE Deflect poprzez redukcję sztywności zgodnie z normą lub w RF-CONCRETE NL poprzez generalnie obliczenia nieliniowe, określające redukcję sztywności w procesie iteracyjnym.
Wymiarowanie przy użyciu momentów obliczeniowych na krawędziach słupa
Szczegółowe informacje o przyczynach nieudanych obliczeń podczas wymiarowania
Szczegóły dotyczący wymiarowania dostępne we wszystkich kluczowych lokalizacjach na elemencie aby lepiej śledzić wyznaczanie zbrojenia
Eksport izolinii zbrojenia podłużnego do pliku DXF w celu dalszego wykorzystania w programach CAD jako podstawa do rysunków zbrojenia
Po pierwsze, moduł łączy w sobie decydujące obliczenia dla słupa i belki poziomej oraz wyświetla geometrię połączenia w tabeli wyników. Inne tabele wyników zawierają wszystkie ważne szczegóły obliczeń, takie jak długości linii płynięcia, nośność śrub, naprężenia w spoinach lub sztywności połączeń. Wszystkie połączenia przedstawiane są w graficznym renderowaniu 3D.
Wymiary, specyfikacje materiałowe i spoiny, które są istotne dla konstrukcji połączenia, są widoczne od razu i można je wydrukować. Połączenia można przedstawić graficznie w dodatkowym module RF-/FRAME-JOINT Pro lub bezpośrednio w modelu programu RFEM/RSTAB. Wszystkie grafiki mogą zostać dołączone do protokołu wydruku programu RFEM/RSTAB lub wydrukowane bezpośrednio. Dzięki skalowaniu wyników, możliwa jest optymalna kontrola wizualna już na etapie projektowania.
Format STEP stanowi standardowy interfejs zainicjowany przez ISO (ISO 10303). W specyfikacji topologii wszystkie kształty (modele linii, powierzchni i brył) istotne dla programu RFEM mogą być przeniesione z modeli CAD.
Uwaga: format ten bardzo różni się od interfejsu produktu DSTV (Deutscher Stahlbau Verband), który wykorzystuje to samo rozszerzenie *.stp.
Powierzchnie, po których porusza się obciążenie wybiera się graficznie w modelu w programie RFEM. Na jednej powierzchni można zastosować kilka różnych typów obciążeń w tym samym czasie.
'Pas' jest zdefiniowany za pomocą zbiorów linii. Linie mogą być wybierane graficznie w modelu. Możliwe zdefiniowanie kroku ruchu dla poszczególnej pozycji obciążenia. Dostępnych jest kilka typów obciążenia; na przykład pojedyncze, liniowe, prostokątne, kołowe i różne obciążenia osiowe. obciążenia punktowe, liniowe i trapezowe, jak również obciążenie osiowe, które mogą zostać zastosowane w kierunkach lokalnych i globalnych.
Obciążenia są sumowane w modelach obciążenia. Moduł przydziela zdefiniowane modele obciążeń do zbiorów linii i tworzy na podstawie tych danych indywidualne przypadki obciążeń.
Wyniki dla każdej linii wpływu i powierzchni są wyświetlane w oknach wyników, a także można je ocenić graficznie.
Tabele wyników można eksportować do programu MS Excel. Ponadto dostępny jest globalny protokół wydruku programu RFEM, do którego można drukować dane wejściowe i wyniki oraz grafiki.